What Causes People’s Suffering? And What is the Intellectual’s Responsibility?
ప్రజల కష్టాలకు కారణమేంటి? బుద్ధిజీవుల బాధ్యత ఏమిటి?”
ప్రజలకు తాము పడుతున్న కష్టాలు అనుభవంలో ఉంటాయి, కానీ ఆ కష్టాల వెనుక ఉన్న అసలు కారణాలు వారికి పూర్తిగా తెలియకపోవచ్చు. అనుభవానికి, కారణానికి మధ్య ఉన్న ఆ అగాధాన్ని పూడ్చి, వాస్తవాలను ప్రజలకు అర్థమయ్యేలా వివరించడమే సమాజంలోని బుద్ధిజీవుల ప్రధాన కర్తవ్యం.
దీన్ని ఒక ఉదాహరణతో అర్థం చేసుకుందాం. ప్రభుత్వం ఒక కొత్త భూసేకరణ చట్టాన్ని తీసుకువచ్చిందని అనుకుందాం. ఆ చట్టంలోని లొసుగుల కారణంగా, సామాన్య రైతులు తమ భూములను సులభంగా, అతి తక్కువ నష్టపరిహారానికే కోల్పోతున్నారు. వారికి లీగల్ నోటీసులు అందుతున్నాయి, కోర్టుల చుట్టూ తిరగలేక ఆర్థికంగా, మానసికంగా కుంగిపోతున్నారు. ఇది వారు ప్రత్యక్షంగా అనుభవిస్తున్న కష్టం.
కానీ, తమ ఈ దుస్థితికి కారణం ఏమిటని వారిని అడిగితే, వారి నుండి భిన్నమైన సమాధానాలు రావచ్చు. కొందరు తమ “తలరాత” అని సరిపెట్టుకుంటే, మరికొందరు స్థానిక రెవెన్యూ అధికారిపై ఆగ్రహం వ్యక్తం చేయవచ్చు, ఇంకొందరు భూమిని కొనుగోలు చేస్తున్న కంపెనీని నిందించవచ్చు. తమ జీవితాలను తలక్రిందులు చేస్తున్న అసలు సమస్య ప్రభుత్వ విధానంలో, ఆ కొత్త చట్టంలో ఉందని వారు గుర్తించలేకపోవచ్చు.
బుద్ధిజీవులు మరియు పాత్రికేయుల పాత్ర
ఇక్కడే బుద్ధిజీవుల పాత్ర మొదలవుతుంది. న్యాయ నిపుణులు, సామాజిక కార్యకర్తలు ఆ చట్టాన్ని క్షుణ్ణంగా అధ్యయనం చేసి, అందులో ప్రజల హక్కులకు భంగం కలిగించే ప్రమాదకరమైన అంశాలను గుర్తిస్తారు. చట్టపరంగా ఎలా పోరాడాలి, ప్రభుత్వ విధానాలను ఎలా వ్యతిరేకించాలో ప్రజలకు మార్గం చూపుతారు.
ఈ చైతన్య ప్రక్రియలో పాత్రికేయులది అత్యంత కీలకమైన, శక్తివంతమైన పాత్ర. ప్రజాస్వామ్యానికి నాలుగో స్తంభంగా నిలుస్తూ, వారు నిజంగానే ‘ప్రజల గొంతుక’గా మారతారు. న్యాయ నిపుణులు గుర్తించిన చట్టపరమైన లోపాలను, క్షేత్రస్థాయిలో ప్రజలు పడుతున్న అంతులేని వేదనను కేవలం వార్తగా కాకుండా, ఒక ఉద్యమ స్ఫూర్తిగా ప్రజల్లోకి తీసుకువెళ్తారు. చట్టంలోని క్లిష్టమైన పరిభాషను, సామాన్యులకు అర్థంకాని గూడుపుఠాణీలను విడమర్చి, సులభమైన భాషలో వివరిస్తారు. ఒక రైతు తన భూమిని ఎలా కోల్పోయాడో, అతని కుటుంబం ఎలా వీధిన పడిందో కళ్లకు కట్టినట్టు కథనంగా రాసినప్పుడు, ఆ సమస్యలోని తీవ్రత కాగితంపై అక్షరాలను దాటి ప్రతి ఒక్కరి హృదయాన్ని తాకుతుంది.
ఈ వాస్తవాలను ఆయుధాలుగా చేసుకొని, వారు నిర్భయంగా ప్రభుత్వ పెద్దలను, విధాన రూపకర్తలను నిలదీస్తారు. చర్చా వేదికలు సృష్టించి, ప్రజాక్షేత్రంలో జవాబుదారీతనాన్ని డిమాండ్ చేస్తారు. ఈ నిరంతర ఒత్తిడి, ప్రభుత్వాలు సైతం తమ నిర్ణయాలను పునరాలోచించుకునేలా చేస్తుంది. అంతేకాకుండా, వేర్వేరు ప్రాంతాలలో ఒకే సమస్యతో మౌనంగా రోదిస్తున్న బాధితులందరినీ తమ కథనాల ద్వారా ఒకే తాటిపైకి తెస్తారు. ఒకరి సమస్య అందరి సమస్యగా మారినప్పుడు, వ్యక్తిగత ఆవేదన ఒక సామూహిక శక్తిగా మారి, అది ఒక ఉద్యమం రూపుదాల్చడానికి గట్టి పునాది వేస్తుంది.
నాణేనికి మరోవైపు: ప్రమాదకరమైన పక్షపాతం
అయితే, ఇంతటి కీలకమైన పాత్ర పోషించే బుద్ధిజీవులు స్వార్థపూరితమైన ఆలోచనలతో, స్వప్రయోజనాల కోసం పక్షపాతంగా వ్యవహరిస్తే, అది సమాజానికి కోలుకోలేని నష్టాన్ని చేకూరుస్తుంది. వారు ప్రజల కష్టాన్ని తమకు అనుకూలంగా వాడుకుంటూ, అసలు సమస్యను పక్కదారి పట్టిస్తే, సమాజంలో చీలికలు వస్తాయి. తప్పుడు శత్రువులను చూపించి, అసలు దోషులను తప్పిస్తారు. ఇది ప్రజల నమ్మకాన్ని దెబ్బతీయడమే కాకుండా, వారిని మరింత నిస్సహాయ స్థితిలోకి నెడుతుంది.
ఎంచుకోవాల్సిన సరైన మార్గం
అందుకే, సమాజానికి దిశానిర్దేశం చేసే ప్రతి ఒక్కరూ ఆత్మపరిశీలన చేసుకోవడం అత్యవసరం. మనం నడుస్తున్న మార్గం సమాజ హితం కోసమా? లేక స్వప్రయోజనాల కోసమా? అని ప్రశ్నించుకోవాలి. ఈ సందర్భంగా, తెలంగాణ సిద్ధాంతకర్త ప్రొఫెసర్ జయశంకర్ గారు వంటి మహనీయులు చూపిన నిస్వార్థమైన, ప్రజల పక్షం వహించే మార్గాన్ని పునఃస్మరించుకోవాలి. ఆ సరైన బాటలో నడిచే ప్రయత్నంలో నేను కూడా ఒక భాగమవ్వాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.
What Causes People’s Suffering? And What is the Intellectual’s Responsibility?
People experience their hardships firsthand, but they may not fully understand the root causes behind them. The primary duty of intellectuals in a society is to bridge this chasm between experience and cause, explaining the reality to the people in a way they can comprehend.
Let’s understand this with an example. Suppose the government introduces a new land acquisition law. Due to loopholes in this law, common farmers are easily losing their lands for very little compensation. They receive legal notices and, unable to navigate the court system, find themselves collapsing financially and mentally. This is the hardship they experience directly.
But if you ask them the reason for their plight, you might get different answers. Some might resign themselves to “fate,” while others might express anger at the local revenue officer or blame the company acquiring the land. They may fail to recognize that the real problem overturning their lives lies within the government’s policy and that new law.
The Role of Intellectuals and Journalists
This is where the role of intellectuals begins. Legal experts and social activists study the law thoroughly, identifying the dangerous elements that infringe upon people’s rights. They show people how to fight legally and how to oppose government policies.
In this process of awakening, the role of journalists is most crucial and powerful. As the fourth pillar of democracy, they truly become the “voice of the people.” They take the legal loopholes identified by experts and the endless suffering of people on the ground and channel them into the public consciousness, not just as news, but as the spirit of a movement. They break down complex legal terminology and intricacies that are incomprehensible to the common person, explaining them in simple language. When they write a story that paints a vivid picture of how a farmer lost his land and how his family was ruined, the severity of the issue transcends the printed word and touches the heart of every reader.
Armed with these facts, they fearlessly question government leaders and policymakers. By creating platforms for debate, they demand accountability in the public sphere. This relentless pressure can compel even governments to rethink their decisions. Furthermore, through their stories, they unite all the victims from different regions who are suffering from the same problem in silence. When one person’s problem becomes everyone’s problem, individual anguish transforms into a collective force, laying a strong foundation for a movement to take shape.
The Other Side of the Coin: The Danger of Bias
However, if these intellectuals, who play such a critical role, act with bias driven by selfish thoughts and for personal gain, it can cause irreparable harm to society. If they exploit people’s suffering for their own advantage and divert attention from the real issue, they create divisions in society. They point to false enemies and allow the real culprits to escape. This not only erodes public trust but also pushes people into a state of deeper helplessness.
Choosing the Right Path
Therefore, it is essential for everyone who guides society to engage in introspection. We must ask ourselves: Is the path we are walking on for the good of society or for personal gain? On this occasion, we should recall the selfless, people-centric path shown by great men like the Telangana ideologue, Professor Jayashankar. I sincerely wish to be a part of the effort to walk on that right path.
Leave a Reply